Kamerlid
Op 9 juni 2024 kreeg ik van 12.901 kiezers het vertrouwen om hun stem te vertegenwoordigen in het federale parlement. Een jaar later blik ik met veel dankbaarheid terug op dat eerste intense jaar.
De verkiezingsdag van 9 juni 2024 was het begin van een nieuw hoofdstuk. Ik mocht aan de slag gaan als parlementslid in een ploeg die de uitdagingen van vandaag niet uit de weg gaat. Een meerderheid die durft te hervormen en keuzes maakt voor de toekomst. Als lid van deze ploeg ondersteun ik die koers ten volle vanuit mijn rol in het parlement.
En ik? Ik kreeg het spoordossier toegewezen. Ik herinner me mijn eerste treinrit naar Brussel alsof het gisteren was. Een gezonde dosis zenuwen, maar vooral veel goesting voor dit nieuwe avontuur.
Vandaag, één jaar later, mag ik zeggen dat ik mijn plaats heb gevonden. Als treinreiziger ervaar ik helaas zelf de realiteit van vertragingen, afschaffingen en werken. Maar misschien is dat net een voordeel. Die ervaringen neem ik elke dag mee naar het parlement.
Wat het parlementaire werk betreft, heb ik intussen ook mijn weg gevonden. De vele spoorstakingen van het voorbije jaar gaven me aanleiding om negen vragen te stellen tijdens de plenaire vergadering. In de commissie stelde ik al vele mondelinge vragen, telkens met één doel voor ogen: het spoor beter maken voor de 660.000 reizigers die er elke dag op rekenen.
Ook de stem van onze regio, de Kempen, breng ik luid en duidelijk naar Brussel. Vooral op het vlak van spoorinfrastructuur zijn er nog veel verbeteringen nodig. Denk aan betere verbindingen, meer capaciteit en stations die écht toegankelijk zijn voor iedereen. Daar blijf ik op aandringen.
Na een jaar in het parlement ben ik dankbaar voor het vertrouwen dat ik kreeg. Maar vooral ben ik klaar voor wat nog komt. Er is nog veel werk, maar stap voor stap – of liever: halte per halte – gaan we vooruit.
